Dün Belgrad Ormanı'na yürüyüşe gittik. Ben bu ormanı çok seviyorum. Çoçukluğumdan beri hafta sonları uğrak yerlerimizdendir. Rüzgarını, güneşini, karını, ağaçlarını, çiçeklerini, kurbağlarını,sazlıklarını ezberledim artık. Her mevsimini yaşadım. Şehir içinde böyle bir alana sahip olmak aslında çok büyük bir nimet. Baraj gölü çevresinde yürüyüşünüzü yapıp pikniğinizi yapabiliyorsunuz ve tertemiz orman havası ile oksijen deponuzu dolduruyorsunuz.
Yapraklar daha sararmasa da sonbahar gelmeye başladığı için pelit ağaçlarındaki o şirinmi şirin meyveler dökülmeye başlamış.
Ama ne dökülme resmen yağmur şeklinde. Rüzgar estiğinde patır patır dökülüyorlardı. O sezsiz ormanda oluşturdukları sesler dinlenesi insanın içine huzur veren cinstendi. Ancak kafamıza isabet ettiğinde biraz acı verdiler. Ama gerçekten görülmeye de dinlenmeye de değerdi. Ormanın sesi olmuştu pelit yağmuru.
Meyveleride o kadar şık ve sonbaharın simgesi gibiler. Ben bir torba topladım artık bir sürü şey yaparım. İnternette araştırınca bu meyvelerin sağlık açısından da bir sürü faydası olduğu gördüm. Sadece dıy çalışmalarında kullanımlarının yanında sağlık açısından yararlarının olması beni şaşırttı. Aslında doğada olan herşeyin bir faydası var. Buna şaşırmamak gerek. Doğada bizim için neler neler var.
Görmek, bilmek, bulmak, yaşamak gerek.
2 yorum:
merhaba demeli önce..oh mis gibi ormanın kokusu taa buralara geldi:)sevgiler
merhaba; bencede doğanın kokusunu herzaman duymalıyız sevgiler
Yorum Gönder